Sąd Najwyższy w Uchwale z czerwca 2014 r., stwierdził, że w obecnym stanie prawnym: „Zapewnienie pracownikowi – kierowcy samochodu ciężarowego odpowiedniego miejsca do spania w kabinie tego pojazdu podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia MPiPS z 19 grudnia 2002 r. co powoduje, że pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu na warunkach i w wysokości określonych w § 9 ust. 1-3 tego rozporządzenia albo na korzystniejszych warunkach i wysokości, określonych w umowie o pracę, układzie zbiorowym pracy lub innych przepisach prawa pracy.” Rodzi to możliwość dochodzenia przez kierowców od pracodawców należności za 3 lata wstecz.
W ocenie BCC obecne uregulowania prawne są nie tylko niejasne, ale również nie korespondują z treścią rozporządzenia nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, w myśl których odpoczynek dobowy i tygodniowy może być rekompensowany poprzez zapewnienia miejsca do spania w kabinie pojazdu. Dodatkowo pojawiają się opinie o niekonstytucyjności aktualnych rozwiązań prawnych.
W ocenie BCC wszystkie te wątpliwości wymagają pilnej nowelizacji przepisów ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U.2012.1155 j.t.). Wystąpiliśmy do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z interwencją w tej sprawie.