Stanowisko Rady Ochrony Pracy >>

Komentarz BCC:

– Praca zdalna przyjęła się powszechnie w odróżnieniu od telepracy, co należy uznać za sukces zarówno naprawy stanu prawnego jak i praktyki organizacji pracy zdalnej. Pracodawcy dołożyli i dokładają starań, by praca ta pozwalała dostarczać pracy wysokiej jakości w sposób możliwie efektywny. Z pewnością praca zdalna ma ogromne znaczenie dla aktywizacji zawodowej kobiet, osób z niepełnosprawnościami, opiekującymi się osobami chorymi oraz oddalonych od dużych ośrodków koncentracji przedsiębiorstw, co jest podstawą do rozwoju firm w sytuacji permanentnych braków kadrowych.

– Praca ta w odróżnieniu od pracy stacjonarnej polega na wysokim poziomie zaufania do pracownika oraz jego autonomii. Autonomia jest silnym motywatorem do pracy. Równocześnie możliwości kontroli warunków pracy oraz metodyki jej wykonywania tylko po części mogą być kontrolowane. Pracodawcy znajdują wiele przykładów nadużywania swojego zaufania np. niewykonywania pracy w godzinach wynikających z umowy, nadużywania przerw, dzielenia czasu pracy między różnych pracodawców. Aby utrzymać korzystne dla obu stron, jak zaznacza stanowisko ROP, warto rozważyć ochronę interesów pracodawców w podtrzymywaniu tego typu stanowisk pracy.

– Bardzo dobrym pomysłem jest stworzenie zasad oceny ryzyka zawodowego w pracy zdalnej z uwzględnieniem zapobiegania zarówno ryzyku chorób, jak i wypadków przy pracy. Proponujemy również stworzenie przykładowych ocen dla poszczególnych grup stanowisk. Będzie to duże wsparcie dla przedsiębiorców, zwłaszcza małych i średnich.

– Formalne i techniczne przystosowanie do wymogów pracy zdalnej było i jest dla pracodawców bardzo kosztowne, w połączeniu z innymi rosnącymi kosztami pracy, wiele stanowisk jest obecnie zagrożonych. Potwierdzają to również wyhamowane procesy rekrutacyjne. Ważne zatem, by potencjalne rekomendacje związane z monitorami i innymi wymaganiami nie generowały dodatkowych kosztów po stronie pracodawców.

– Pracodawcy w wyniku zmiany kodeksu pracy nie generują oszczędności związanych z powierzchnią biurową, ponieważ ustawa zaznacza, że musimy być gotowi na zmianę zdania pracownika lub jego przełożonego w kwestii pracy zdalnych. Cały czas pracodawcy są zmuszeni utrzymywać dwa miejsca pracy u pracownika poprzez ekwiwalent i inne zobowiązania oraz w biurze.

– Uważamy, że 2 m2 prywatnej powierzchni kwadratowej jest przesadzoną wartością dla większości stanowisk, które wymagają jedynie biurka, krzesła i komputera.

– Bardzo dobrym pomysłem jest wsparcie pracodawców w działaniach podnoszących świadomość bezpieczeństwa i higieny pracy. Kodeks pracy nakłada na przedsiębiorców wiele ograniczeń związanych z prywatnością pracownika. Dlatego edukacja dotycząca pracy zdalnej powinna być troską mediów publicznych. Edukacja pracowników ze źródeł niezależnych od pracodawców może być bardzo pomocna, jeśli pozwoli budować postawę odpowiedzialności za własne zdrowie oraz jakość wykonywanej pracy. Działania edukacyjne powinny obejmować również kwestie zdrowia psychicznego jak odporność psychiczna, radzenie sobie z presją, budowania relacji w pracy i poza nią, proszenia o wsparcie, negocjacji domowych, by utrzymywać równowagę między zobowiązaniami zawodowymi a osobistymi.

Podsumowując widzimy zasadność dalszego dialogu i monitorowania wdrożenia pracy zdalnej.

Katarzyna Lorenc

Ekspertka BCC ds. rynku pracy oraz zarządzania i efektywności pracy